Gepubliceerd: 2 jaar geleden (2021-10-26)
Methoden van beïnvloeding 3: onderscheid tussen persoon en gedrag
Deze week: hoe maak je onderscheid tussen de persoon en zijn/haar gedrag of prestaties?
Een pittige uitdaging, zeker in deze tijden van Coronamaatregelen waar je voor óf tegen bent. Waardoor groepen uit elkaar worden gedreven door verschil. En waarbij je niet gehoord voelen leidt tot ingraven in je standpunten.
Ik ging afgelopen week de uitdaging aan om mijn vooroordelen om te zetten in vragen én om gezamenlijkheid te laten zegevieren.
Wat deed jij in het maken van onderscheid in personen en hun gedrag?
Oordelen mag niet
In de tekst wordt benoemd ‘niet oordelen’. Ik leerde als coach dat niet oordelen al een tegenstijdigheid is. Daarmee oordeel je namelijk al over je oordeel. Ik heb de hele dag oordelen en volgens mij kunnen we ook niet zonder.
De vraag is alleen: hoe zet je ze in?
Ik leerde van @Christiaan Zandt (Trainer Nonviolent Communication) dat oordelen juist nuttig zijn. Ze geven je input voor het stellen van een vraag en het leggen van verbinding in plaats van verharding of verwijdering. Beter begrijpen in plaats van overtuigen. Het ombuigen van oordelen naar nieuwsgierigheid.
Kan ik dat?
Altijd nieuwsgierig zijn vanuit een oordeel? Ik merk hoe meer emotie ik ergens voel hoe lastiger ik het vind. De emotie wordt steeds groter wanneer het persoonlijk wordt en ik me kwetsbaarder voel. Ik heb deze week ervaren dat de oordelen ervoor zorgen dat ik minder interesse heb in de ander. Met andere woorden: ik ga het voor de ander allemaal invullen en maak geen verbinding met de ander.
Ben jij slecht of wil ik weten waarom jij die keuze maakt?
Een andere situatie deze week: in mijn omgeving zijn er mensen gevaccineerd en er zijn mensen niet gevaccineerd. Met de nieuwe maatregelen (QR code of negatief testbewijs in de horeca) ontstaat een nieuwe mogelijkheid om te oordelen over elkaar. Ook om mij heen gebeurt dat veelvuldig.
De beïnvloedingsmethode ‘Maak onderscheid tussen de persoon en zijn gedrag’ heb ik deze week veel gebruikt om te zien of het lukt om over de verschillen een gesprek te voeren.
Als ondernemer ben ik lid bij een netwerkclub in mijn omgeving. Samen hebben we als doel om elkaar te helpen bij de ontwikkeling van onze ondernemingen. Iedere vrijdagochtend ontbijten we. De mogelijkheid om van elkaar te leren en gebruik te maken van elkaars kwaliteiten geeft mij het gevoel dat ik wekelijks mijn collega’s zie en spreek. Dit leidt tot meer saamhorigheid, humor en omzet.
In onze groep zijn, zoals in de hele maatschappij, gevaccineerden en niet-gevaccineerden. Met de invoering van de QR-code is het bezoeken van de horeca niet voor iedereen meer vanzelfsprekend. Hoe zetten wij dit dan gezamenlijk voort. Kan dat nog gezamenlijk als sommige leden thuis willen blijven?
Oordelen buitelen over elkaar en voordat we het weten staan we op standpunten waar we niet meer vanaf te brengen zijn omdat we onszelf en elkaar steeds verder hebben ingegraven.
Benaderen vanuit ons gezamenlijke doel
Wat vind ik er eigenlijk van? Ik probeer heel bewust onderscheid te maken tussen de persoon (mijn medelid) en zijn of haar gedrag (wel of niet vaccineren en de manier van reageren). Ik kom tot de conclusie dat wanneer ik mijn mening er óók over uitspreek dit niet leidt tot een stap in de goede richting. Daarmee hebben we het nog steeds over gedrag. Ik neem me voor om ons gezamenlijke doel te benoemen en om van daaruit dit gesprek te voeren binnen de groep. Daar horen ook bij de uitgangspunten: iedereen hoort erbij en respect voor de ander met een mogelijk andere mening.
Tijdens het gesprek is het uitgangspunt de gezamenlijke ambitie en daarin ontstaat ruimte voor verschil. Mijn indruk is dat, voor zover mensen dat wilden, er ruimte was om je uit te spreken.
Ook al doe ik zo mijn best. Met de huidige maatregelen lukt het me niet om iedereen erbij te houden. Individuele keuzes als reactie op de overheidsmaatregelen liggen buiten mijn invloedssfeer. Wat gelukt is, is dat we onszelf niet hebben ingegraven of respectloos waren. Met het verleggen van het focuspunt naar de gezamenlijkheid is het gelukt om met elkaar in gesprek te blijven. Dat was mijn doel: personen en gedrag scheiden door de hele groep.
Reflectie
Door uit mijn eigen meningen en overtuigingen te stappen lukt het ook beter om onderscheid te maken tussen persoon en gedrag. Het geeft mij ruimte om de andere keuze -die tegenover de mijne staat- toch makkelijker te respecteren. Daarmee ben jij niet anders, maar maak je een andere keuze.
Is het jou deze week gelukt om onderscheid te maken tussen de persoon en zijn gedrag? Welke ervaring had jij?
Volgende week: Wees dienstbaar op de achtergrond
‘Wanneer we goed doen voor anderen zonder op de voorgrond te treden, groeien ons gevoel van eigenwaarde en ons zelfrespect. Bovendien krijgen we inzicht in de waarde van anderen als we hen dienen zonder daarvoor openlijke dankbaarheid of beloning te verwachten. Onbaatzuchtige dienstbaarheid is altijd al een van de meest effectieve methoden van beïnvloeding geweest.’ Uit: 30 methoden van beïnvloeding- Stephen Covey.
Dienstbaar op de achtergrond is wel een positie waar ik mij prettig bij voel. Het woord dat me nieuwsgierig maar is ‘onbaatzuchtig’. Benieuwd naar wat ik daarover tegen kom deze week.
Wat uit deze tekst maar jou nieuwsgierig bij jezelf?