Gepubliceerd: 3 jaar geleden (2021-10-26)
Wees een voorbeeld: Hou onaardige of negatieve opmerkingen voor je, vooral als je geprovoceerd wordt of moe bent.
En is het jou gelukt? Negatieve en opmerkingen voor je houden?
Ik als coach
Ik zit in een coachgesprek. Ik probeer de ander in beweging te krijgen aan de hand van zijn coachvraag. Het in beweging krijgen van deze ander is niet zo gemakkelijk. Er speelt veel onzekerheid en angst om uit het gebaande pad te stappen. Daarin kan ik bij mezelf af en toe opmerken dat het niet in beweging komen me begint te irriteren. Ik heb het idee dat hij niet luistert of in beweging wil komen.
Ineens merk ik dat ik me geïrriteerd voel. Dan realiseer ik mij dat ik al een paar minuten hem wil overtuigen van mijn beeld en dat de voorzichtige openheid naar mij toe weer weg is.
Ik zie wat ik doe en schaam me. Dat is toch niet de bedoelding van coachen? De ander van mijn ideeën overtuigen en hem daarin vast zetten?
Nee, dat is inderdaad niet de bedoeling. Ik roep mezelf een halt toe. Ik ga weer met hem mee te kijken en laat mijn beelden en overtuigingen gaan. Daarmee is het gesprek weer los. Vanuit zijn eigen beeld, aan de hand van mijn vragen, komt hij zelf tot zijn gekozen verbeterstap. Hij glundert van trots.
Ik die kijkt naar een ander
Ik sta aan de zijllijn van het voetbalveld het, jeugdteam van mijn dochter aan te moedigen. Haar team doet het goed. Het lukt de tegenstander niet de druk van haar team te weerstaan en er vallen doelpunten. Erg jammer voor de kinderen van de tegenpartij. Je ziet de koppies naar beneden gaan. Gelukkig is er dan nog een coach. Meestal een ouder die de kinderen begeleidt. De coach begint na 15 minuten te mopperen naar de kinderen. Na 30 minuten begint hij te schreeuwen en na 45 minuten ligt het allemaal aan een ander. Hij besluit na het einde van de wedstrijd dat de kinderen niet meer mogen penalty schieten, de kinderen elkaar geen boks mogen geven aan de tegenstander en beent met grote passen naar de kleedkamer.
Een voorbeeld waarbij ik zag dat het een ander niet lukte om negatieve opmerkingen voor zich te houden, ook wanneer je het gevoel hebt geprovoceerd te worden.
Ik in mijn gezin
Ik wist dat dat ik na mijn werk vaak last heb van mentale overbelasting en dat dat leidt tot negatieve opnemingen in mijn gezin. Over van alles en nog was: tassen die niet zijn uitgepakt, glazen die overal staan, ‘domme’ vragen die worden gesteld. De uitdaging was om de irritatie die dat opleverde niet uit te spreken en er anders mee om te gaan.
Dat is best aardig gelukt. Aan de voorkant uitspreken over hoe mij voel helpt. Het levert me duidelijkheid op voor mezelf en de ander. Daarmee hoef ik niet geïrriteerd te doen, wat meer energie kost dan vertellen dat ik even met rust gelaten wil worden.
Nog beter, ik ontdekte dat ik mentale oververmoeidheid ook kan voorkomen. Ik heb een nieuw sporthorloge die ook mijn stressniveau aangeeft. Wat is het nut daarvan, dacht ik nog. Ik heb het ontdekt. Na 5 uur internsief werken zonder pauze kreeg ik een melding: tijd voor een adempauze. Dat was ook echt nodig. Half uurtje met thee in de zon even niks doen en ik kon er weer tegen. Op deze manier hoef ik aan het einde van de dag niet zo moe te zijn.
Dit gaat veel meer over de bron zoeken: te veel van mezelf vragen, dus overvragen. Overvragen kost extra energie.
Er kwamen verschillende situaties voorbij waarin in negatieve of onaardige opmerkingen in mijn hoofd had. Soms uitte ik ze zo snel dat mijn bewustzijn niet zo snel was en ik halverwege een zin stopte.
Levert het nou ook meer invloed op?
Ik als coach: ja, het levert meer invloed op, in die zit dat ik mijn werk beter kan doen wanneer ik de ander niet probeer te overtuigen van mijn beelden.
Ik die kijkt naar de ander: Ik had hem hier feedback op kunnen geven in plaats van mopperen met andere ouders. Door feedback te geven zou ik invloed hebben gehad. Dus niet kijken naar anderen maar er iets mee doen.
Ik en mijn gezin: het wordt er vooral leuker van wanneer ik negatieve opmerkingen voor me houdt.
Wat waren jouw ervaringen?
De komende week:
Wees een voorbeeld: Heb geduld met anderen.
Op stressvolle momenten steekt ons ongeduld de kop op. We zeggen dingen die we niet menen of van plan zijn om te zeggen. Of we worden nukkig, geven luid en duidelijk kritische, veroordelende en afwijzende boodschappen af via onze emoties en onze houding in plaats van de communiceren. Dat levert gekwetste gevoelens en gespannen relaties op. Geduld is de praktische uiting van vertrouwen, hoop, wijsheid en liefde. Het is een zeer actieve emotie, niet te verwarren met onverschilligheid, nukkige lijdzaamheid of berusting.
Geduld is een emotionele overgave. Wie geduldig is, aanvaardt dat processen zich stapsgewijs voltrekken en dat er natuurlijke groeicycli bestaan.