Gepubliceerd: 3 jaar geleden (2021-10-26)
Methoden van beïnvloeding 4: Wees dienstbaar op de achtergrond
(zonder openlijke dankbaarheid of beloning te verwachten)
Dienstbaar op de achtergrond is wel een positie waar ik mij prettig bij voel. Het woord dat me nieuwsgierig maakt is ‘onbaatzuchtig’. Maar de eerste dagen bijt ik mijn tanden stuk op dit onderwerp. Ik kom er niet uit, denk ik. Totdat ik ga hardlopen en achter de bar sta van de voetbalvereniging.
Inzichten tijdens het hardlopen
Na 5 dagen heb ik nog steeds niets in mijn dagboekje geschreven. Ik weet me geen raad met de methode die ik deze week uitprobeer. Ik besluit dit vraagstuk eens te bekijken vanuit verschillende kanten tijdens het hardlopen. Dat doe ik vaker: gaan hardlopen met een op te lossen vraagstuk in mijn hoofd.
Ik loop in een rustig tempo en bekijk het vraagstuk van voren, van achteren en opzij. Ik houd het op de kop, schud het door elkaar, verkreukel het en strijk het weer glad. Zeer verhelderend. Onderweg kom ik tot deze inzichten:
Conclusie: ik weet het niet! Het is een blinde vlek. Ik heb blijkbaar anderen nodig om hier iets over te weten.
Op zaterdagochtend tijdens een vrijwillige bardienst in de voetbalkantine komt daar mijn reddende engel. Mijn mede-vrijwilliger Mirjam vraagt me met welk onderwerp ik mij deze week bezighoud (ze leest mijn stukjes, HOERA!). We raken onverwacht in een interessant gesprek over dienstbaar zijn. Is het erg om dienstbaar te zijn en wel iets te verwachten? En wat is daarvan het effect? We vragen onszelf ook af hoe de wereld eruit zou zien wanneer we allemaal dienstbaar zijn op de achtergrond. En hoe zit het dan met erkenning geven en werkgeluk?
We komen tot een aantal mooie inzichten:
’s Avonds stuur ik Mirjam nog een bericht: ‘Ons gesprek houdt me op een positieve manier bezig. Ik vond het erg leuk en deed het met mijn nichtje vandaag nog dunnetjes over. En dat zeg ik niet om een compliment te geven of te ontvangen maar omdat….. tja waarom eindelijk dan? Nou om de positieve vibe te delen.’
Ook Mirjam had het nog bezig gehouden en ze komt nog met een mooi voorbeeld: ‘als je bij een voetbalwedstrijd een paar keer een goede voorzet geeft die leidt tot doelpunten en de overwinning ontvang je daar vaak een compliment over. Dat compliment geeft een positieve vibe en dat verwacht je misschien ook. Je was ook heel dienstbaar en dat geeft energie voor de volgende wedstrijd. Terwijl als je meehelpt om het trainingsveld op te ruimen je dienstbaar op de achtergrond bent. In jouw contract staat wellicht dat je een ander helpt wanneer je kunt. Het is iets wat je 'normaal' vindt.’
Het brengt mij de volgende gedachte: Misschien moet ik meer zaken als normaal gaan beschouwen dan als iets bijzonders.
Mijn conclusie: Ik mag meer op mijn eigenwaarde gaan vertrouwen en de erkenning minder extern leggen. Erkenning van en naar de ander is fijn, het geeft een positief gevoel.
En jij: Durf jij te vertrouwen op jouw eigenwaarde? Welke functie heeft erkenning van anderen hierin?
Volgende week: Kies voor de proactieve reactie
Waarom ‘doen’ zoveel mensen de dingen niet zo goed als ze ze ‘weten’? Omdat ze het verband negeren tussen wat ze weten en wat ze doen; ze maken geen bewuste keuze voor een bepaalde reactie.
Om te kiezen moeten we een perspectief ontwikkelen en op basis daarvan bepalen hoe we willen handelen en reageren. Kiezen betekent verantwoordelijkheid aanvaarden voor onze houding en ons handelen, en weigeren de schuld bij anderen of de omstandigheden neer te leggen. ..…... Ultieme vrijheid is het recht en het vermogen om te beslissen welke invloed mensen of dingen buiten onszelf op ons hebben’ Uit: 30 methoden van beïnvloeding- Stephen Covey.
Ik ga voor de uitdaging om te doen wat ik weet.
Welke uitdaging kies jij voor deze week?